باید گفت که حدیث فوق، صحیح نمی‌باشد بلکه باطل و بی‌اساس است. چنانکه علامه سبکی در مورد آن گفته است: «من سندی صحیح یا ضعیف و حتی موضوع، برای این حدیث، نیافتم». چنانکه با این عبارت نیز آمده است که: «إختلاف أصحابی لکم الرّحمة» و «أصحابی کالنّجوم؛ فبأیّهم اقتدیتم إهتدیتم». و این دو حدیث نیز صحیح نمی‌باشند، اولی کاملاً بی‌اساس، و دومی، موضوع است. برای تفصیل بیشتر در این مورد به «سلسله الأحادیث الضعیفة و الموضوعة» (شماره 58/59/61) مراجعه شود.
ثانیاً : حدیث فوق ضمن اینکه ضعیف است با نص قرآن نیز مخالفت دارد. زیرا قرآن، در آیات متعدد، مسلمانان را به وحدت و دوری از تفرقه و اختلاف در دین، امر نموده است. چنانکه خداوند می‌فرماید: وَأَطِیعُواْ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَلاَ تَنَازَعُواْ فَتَفْشَلُواْ وَتَذْهَبَ رِیحُکُمْ وَاصْبِرُواْ إِنَّ اللّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ ﴿46انفال﴾
«با همدیگر اختلاف نکنید که سست می‌شوید و ابهت شما از بین می‌رود». همچنین فرموده است: مِنَ الَّذِینَ فَرَّقُوا دِینَهُمْ وَکَانُوا شِیَعًا کُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَیْهِمْ فَرِحُونَ ﴿روم32﴾
«از مشرکینی که آیین خود را پراکنده و بخش بخش کردند و گروه گروه شدند، مباشید. هر گروهی از روشی که دارد، خوشحال است». و نیز فرموده است: وَلَوْ شَاء رَبُّکَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلاَ یَزَالُونَ مُخْتَلِفِینَ ﴿118هود﴾
و اگر پروردگار تو مىخواست قطعا همه مردم را امت واحدى قرار مىداد در حالى که پیوسته در اختلافند...در این آیه خداوند به تصریح می‌فرماید: «کسانی که مشمول رحمت خداوند باشند، اختلاف نخواهند کرد».
پس اختلاف، کار اهل باطل است.
بنابراین روشن شد که این حدیث، هم از نظر سند و هم از نظر
معنی، صحیح نمی‌باشد.
(کتاب صفة صلاة النبی (روش نماز
پیامبر)ناصرالدین البانی ترجمه عبدالله ریگی احمدی)
وبلاگ جالبی داری،موفق باشی.