هابیها، همواره نامه نگاری شیعیان به حضرت مهدی علیه السلام را مسخره کرده و آن را بدعت و شرک میخوانند؛ اما طبق گفته علامه قلقشندی، عادت تمام مسلمانان بر این بوده است که همواره به رسول خدا (ص)نامه مینوشتند و در آن به آن حضرت توسل میکردند.
ابو العباس قلقشندی، فقیه و ادیب نامدار اهل سنت ، متوفای ۸۲۱ هـ در کتاب مشهور صبح الأعشی در این باره مینویسد:
وأما الکتب التی تکتب إلیه صلى الله علیه وسلم بعد وفاته فقد جرت عاده الأمه من الملوک وغیرهم بکتابه الرسائل إلیه صلى الله علیه وسلم بعد وفاته بالسلام والتحیه والتوسل والتشفع به إلى الله تعالى فی المقاصد الدنیویه والأخرویه وتسییرها إلى تربته صلى الله علیه وسلم وأکثر الناس معاطاه لذلک أهل المغرب لبعد بلادهم ونزوح أقطارهم
القلقشندی، أحمد بن علی ، صبح الأعشى فی صناعه الإنشا ، ج۶، ص۴۶۹
«اما نامههایی که پس از وفات رسول خدا صلی الله علیه وآله به آن حضرت نوشته شده است.
عادت امت اسلامی؛ چه پادشاهان و چه دیگران، بر این بوده است که پس از وفات رسول خدا صلی الله علیه و آله به ایشان نامه مینوشتند و در این نامه ، به آن حضرت سلام و درود میفرستادند، و برای رسیدن به حاجتهای دنیوی و اخروی خود توسل کرده و طلب شفاعت نزد خداوند مینمودند. و این نامه را به محل دفن آن حضرت میفرستادند.
بیشترین نامه فرستاده شده از مردم مغرب بود؛ زیرا شهرهای آنها دور بود …».
شرح حال قلقشندی
شمس الدین سخاوی در شرح حال او مینویسد:
أحمد بن علی بن أحمد بن عبد الله الشهاب بن الجمال أبی الیمن الفزاری القلقشندی ثم القاهری الشافعی والد النجم محمد الآتی . / ولد سنه ست وخمسین وسبعمائه واشتغل بالفقه وغیره وسمع على ابن الشیخه ومن فی وقته . وکان أحد الفضلاء ممن برع فی الفقه والأدب وکتب فی الإنشاء وناب فی الحکم وشرح قطعا من جامع المختصرات بل شرع فی نظمه وعمل صبح الأعشى فی قوانین الإنشا فی أربع مجلدات جمع فیه فأوعى وکان یستحضر أکثر ذلک مع جامع المختصرات والحاوی وکتابا فی أنساب العرب ، وهو ممن قرض سیره المؤید لابن ناهض مع تواضع ومروءه وخیر ، مات فی یوم السبت عاشر جمادى الآخره سنه إحدى وعشرین وله خمس وستون سنه . ذکره شیخنا فی معجمه وأنبائه والمقریزی والعینی وآخرون وسمى العینی والمقریزی والده عبد الله وهو وهم وقال آخر أنه برع فی العربیه وعرف الفرائض وشارک فی الفقه وسمع الحدیث ونظم ونثر وأرخ وفاته فی لیله السبت عاشر جمادى الثانیه .
السخاوی، محمد بن عبد الرحمن ، الضوء اللامع لأهل القرن التاسع ، ج ۲ ص ۸
« احمد بن علی قلقشندی، از علمای شافعی مذهب و فقیه . یکی از علمای فاضلی بود که در علم فقه و ادبیات عرب تخصص داشت…»